Even bijpraten

Dinsdag 16 december.
Anton jarig!
07.45 op, eerst zitten ontbijten. Skype met Susanne en Jeroen en op het laatst ook nog met Martijn. Wat is dat skypen toch ontzettend leuk. We hebben ’s avonds ook al een keer met Joyce en Ronald zitten skypen en via de webcam elkaars kamers bekeken.
09.45 op weg naar Napier, een prachtige tocht en de temperatuur steeg van 13 naar 29 graden. Omdat de ster in de autoruit groter leek te worden zijn we gestopt bij de Toyota dealer. Deze belde zijn “friend Lisa”, die met haar mobiele bedrijfje de reparatie 15 min verderop bij een BP station in Hastings uitvoerde. Ze had een half uur werk. De ster was vrij diep maar was te maken en het koste 50 dollar.
Vanuit Hastings weer terug naar Napier om het art deco stadje te bekijken, het is inderdaad mooi om te zien hoe een groot deel in dezelfde stijl is opgebouwd, vooral de arcade bij zee was indrukwekkend. Omdat het zo heet was zijn we niet lang in Napier gebleven maar via Hastings naar Dannevirke gereden, hier hebben vooral Noord-Europeanen hun wortels liggen. De temperatuur ging steeds verder omlaag naar 19 graden en weer ging het regenen. Kamer genomen in het Viking Lodge motel en daarna heerlijk gegeten in het Barrelhouse. Frank vond de wijn die hij bij het eten had zo lekker dat we nog een fles gekocht hebben, wijnroute meegekregen om nog eens een wijngaard te gaan bekijken.


Woensdag 17 december
Opgestaan met veel wind en regen, dat beloofd weinig goeds, om 8.15 weg uit het hotel en eerst boodschappen gedaan bij de 4 square.
Rit naar Wellington met slecht weer. De route was een beetje saai en somber.
Aangekomen bij de Interislander hebben we onze reis 2 dagen vervroegd en konden we meteen inchecken, zijn om 14.15 vertrokken.
Het was een oud uitziende boot hoewel hij in 1998 in Spanje gebouwd bleek te zijn en hij zat niet helemaal vol.
In het begin was het een woelige overtocht maar daarna werd het rustiger en het weer werd steeds warmer en beter. De bootreis duurde 3 uur, we kwamen nog een Hollandse vrachtwagenchauffeur tegen. Aangekomen in Picton was het mooi weer. Vandaar uit richting Havelock gereden via een scenery route, veel gestopt voor foto’s.
Marlborough Sound was prachtig, groenblauwe baaien, groene bomen en geel zand. Om 18.30 uur in Havelock aangekomen en een kamer genomen in het Garden Motel, een prachtig park in Engelse stijl rondom de kamers.
In de Musselpot, het restaurant van de buren gegeten. Uiteraard mosselen, van die hele grote in witte wijn. Knoflookbrood en frites erbij. Heerlijk!


Donderdag 18 december
Niek jarig!
Na het ontbijt vertrokken, het weer leek nog wat minder te zijn maar het werd steeds warmer en de zon ging schijnen, voor het eerst korte broeken aan. Richting Nelson gereden, een mooie route langs de kust, prachtige baaien en je wil in elke bocht wel stoppen om een foto te maken. In Nelson uitgestapt en door de stad gelopen, veel winkels en restaurantjes, niet zoveel art shops als we verwacht hadden. Er staat een hele mooie kathedraal boven op de heuvel, de 1e grote kerk die we gezien hebben hier. Er was een tentoonstelling van 35 kerstbomen die door verschillende organisaties versierd waren. Ook stond er een kerstboom waar je sterretjes in mocht hangen met de naam van iemand die met kerst niet bij je kon zijn, deze sterretjes blijven tot na kerst hangen.
Een sterretje met de naam van ons pa opgehangen, was een emotioneel en mooi moment. Er was een kleuterklas die kerstliedjes kwamen zingen, heel lief. In Nelson staat het oudste theater van het land, vervallen en verlaten dat wel helaas.
Verder gereden richting Motueka, picknick op het strand in de zon.
Verder gereden naar Takaka Hill, deze berg ligt 791 m boven de zeespiegel en je moet gedurende 25 km 365 bochten maken. Erg mooi om te zien.
In Takaka een motel gezocht en daarna eerst nog een tocht gemaakt naar de Te Waikoropupu springs, hier komt per seconde zo’n 14 m3 water omhoog zetten en dan nog wel het helderste water ter wereld. Het ziet er prachtig uit en ligt in een oud stuk bos met hele aparte dunne bomen.
’s Avonds gaan eten bij The Brigand, cafe en bar, een beetje strandachtig ingericht . We werden geholpen door een Duits meisje die al 8 maanden in Nieuw Zeeland was. Daarna op de kamer de route voor de volgende dag bekeken.

Vrijdag 19 december
Vroeg opgestaan en daarna naar het Abel Tasman Park gereden, je kunt hier een aantal wandeltochten maken of kajak tochten. Eerste stop was bij de Wanui Falls, een enorme waterval, je kon ernaar toe wandelen in 45 minuten en moest op het laatst over een enge hangbrug. Gesproken met een boer uit Dunedin die 15 jaar geleden met zijn vrouw naar Nieuw Zeeland was verhuisd vanuit Wateringen. Hij had vanuit niets nu een boerderij met 500 koeien, de boerderijen daar hebben 200 tot 2000 koeien! Met de auto via een enorme bochtige weg en door een paar kleine beekjes naar een droge rivierbedding. Daarna nog de andere kant opgereden naar een baai, hier waren veel wandelaars die gekampeerd hadden, bezig met het opbreken van hun tenten. Het begon slechter weer te worden.
32 km terug gereden naar Takaka, op de bochtige weg waren ze bezig zand weg te halen wat vanuit de rotsen omlaag gestort was op de weg, je zal het maar op je auto krijgen! Daarna de Takak hill weer gereden. Het ging nu een stuk vlotter dan de heenweg, we waren inmiddels al zwaardere wegen gewend.
Op weg naar westkust, via de 60 en daarna de 6, het weer werd slechter en het ging steeds meer regenen. Om 17.00 uur aangekomen in motel Matakaki in Murchinson. Wijntje op de porch en daarna uit eten in het dorp. Komen we daar natuurlijk weer Nederlanders tegen, deze keer uit Eersel.