Een nieuw begin

Donderdag 1 januari.
Frank jarig!
Allereerst iedereen bedankt voor alle smsjes en mailtjes die we tussen 12.00 uur ’s middags in Nieuw Zeeland en half twee ’s nachts in Nederland voor Frank zijn verjaardag en nieuw jaar hebben gekregen. Het is heel leuk om dit aan de andere kant van de wereld mee te maken.
Vroeg opgestaan en nog even met Martijn en Valerie geskyped. Daarna naar het treinstation voor onze grote treinreis. Het was er enorm druk met busjes, taxi’s en auto’s en er stond een lange rij voor de incheckbalie.
Je krijgt een vaste zitplaats en de trein is in tweeën gedeeld door een uitkijkwagon zonder ramen waarvandaan je mooie foto’s kunt maken. De eerste helft van de reis zaten we tot aan Arthur’s Pass tussen een groep Japanners met een zeer luid schreeuwende gids. Vanaf Arthur’s Pass werd het een stuk rustiger en ook mooier, we kregen 16 tunneltjes, diverse viaducten en een hele lange tunnel van 8,5 km.
In Greymouth uitgestapt, daar was het een stuk zonniger dan de eerste keer dat we daar waren. In de hoofdstraat wat gegeten, verder was alles dicht op de supermarkten na. 1 januari is hier niet zo’n hoogtijdag maar meer een vrije dag voor iedereen. Nieuwjaarwensen doen ze hier ook niet en volgens onze gastheer is het hier altijd zo rustig met oud en nieuw.
De terugreis was de trein niet vol dus kon je een goede plek uitzoeken, wij zaten aan de andere kant dan de heenreis en hier had je een beter uitzicht op de diepe kloven en rivieren. Een groot deel van de reis op de uitkijkwagon gestaan…..…dit is namelijk de beste manier om de treinreis te beleven met de wind in je haren, het langsrazende landschap en de mooie uitzichten. Door al die tunneltjes merk je niet zo veel van het klimmen in de bergen maar we zijn behoorlijk omhoog en omlaag gegaan. Van zeeniveau tot op 737 meter bij de Arthur’s Pass. Een heerlijke ontspannen dag en ’s avonds voor onze kamer gezeten en onze hapjesmaaltijd met vis, kaas en een wit wijntje in het zonnetje zitten eten. ’s Avonds laat nog naar de oma’s en opa gebeld voor het nieuwe jaar.

Vrijdag 2 januari.
Christchurch verlaten en via de kust naar Kaikoura gereden, er was geen plaats meer voor de walvistocht dus daar koffie gedronken op het strand. Zo’n 20 km voorbij Kaikouri bij een caravannetje aan de kant van de weg crayfish gegeten, deze Nieuw Zeelandse kreeft is in de meeste restaurants erg prijzig maar is hier betaalbaar en wordt supervers klaargemaakt. (was een tip uit de lonely planet, het meest gebruikte boek tijdens deze vakantie) Het was er dan ook erg druk. We hadden uitzicht op een prachtige baai met pelsrobben en hebben zitten genieten, het enige wat ontbrak was de witte wijn.
Via een geweldig mooie kustroute verder gereden naar Lake Grassmere voor de zoutvlaktes. Hier wordt zeewater in ondiepe lagunes verdampt zodat het zeezout overblijft. De verschillende vlaktes hebben allerlei kleuren van zeegroen tot rood water (afhankelijk van de hoeveelheid water die verdampt is)en op het einde blijft een witte laag zeezout over. Dat wordt verzameld en in grote zakken klaargezet voor vervoer naar de fabriek.
De ontbrekende witte wijn bij de crayfish hebben we ingehaald bij de Montana Vineyard waar we later op de middag wijn geproefd hebben. We hadden hun wijn al eerder in de vakantie gedronken en vooral de witte wijn is erg lekker. Leuk gesprek gehad met de dame achter de bar die vorig jaar in Europa was geweest om hun wijn te promoten en wijngaarden te bezoeken. We besloten door te rijden naar Picton om te proberen onze bootreis een dag te vervroegen, dat kon nog net want het was erg druk dit weekend. Dat merkte we even later toen bleek dat alle motels, holiday parks, bed and breakfasten vol zaten. Dat hebben we deze hele vakantie nog niet meegemaakt. We zijn terug gaan rijden richting Blenheim en vonden 20 minuten verderop motel Spring Creek dat nog 1 kamer beschikbaar had. Op het terras gezeten en daarna bij het restaurant ernaast wat gegeten, daar kon het meisje van de bediening het duidelijk niet aan maar we hebben ons er wel vermaakt. Hier kunnen Gordon Ramsey en Herman den Blijker nog heel wat verbeteren.

zaterdag 3 januari
Ed jarig!
Om half negen stonden we bij de boot die om 09.50 vertrok van Picton naar Wellington. Het zat zo te zien helemaal vol. Aan boord zijn we met behulp van cappuccino’s bezig geweest met uitzoeken van foto’s voor ons fotoalbum dus voor we het wisten waren die drie uur voorbij en zaten we weer in Wellington.
In Wellington meteen doorgereden via de SH1 en 3 naar Wanganui. Daar hebben we in het Anndion Lodge het meest geweldige appartement tot nu toe, compleet met zout waterbad, hot tub en infra rood sauna. (Je begrijpt wel waar Marja het eerste uur te vinden was) Omdat het appartement zo geweldig is vinden we het zonde om uit eten te gaan dus boodschappen gedaan voor een barbecue(tje).