Van Laos naar Vietnam

18 januari
Vandaag van Vientiane naar Lak Xao, zo’n 300 km met de bus. Een mooie route, in het begin was het stuk vanaf Vientiane erg ruim aangelegd met brede wegen met er langs grote modern aandoende panden en stadions die voor de SEA (South Easian Athletics), een soort Olympische spelen voor Azië die hier een paar jaar geleden zijn gehouden. Daarna volgde een route langs een mooi stuk Laos met veel beboste hellingen. Bij de koffie trakteerde de gids op een zoete lekkernij, gelatine met kokos en andere smaakjes. Erg lief maar de meesten van ons konden het niet op. We hebben het toen maar achtergelaten voor de plaatselijke jeugd. Doorgereden tot een dorpje voor de lunch, eerst langs de plaatselijke middenstand gelopen en daarna weer lekker gegeten, hoe ze dat hier op die kleine pitjes voor elkaar krijgen is elke keer weer een raadsel. Daarna door het Karstgebergte met zijn grillige vormen,je ziet er van alles in, bijvoorbeeld een badeendje, erg mooi. Ons hotel in Lak Xao was een verrassing, een geborduurd hoofdeinde van het bed, helemaal geweldig toch! Alleen die matrassen hier zijn erg hard. Het plaatsje zelf is erg klein en wij waren er de enige toeristen, dus werden wij ook nagekeken en veelvuldig begroet. Even over de plaatselijke markt gelopen. Groenten en fruit zijn geweldig maar wat ze hier aan beesten,insecten, eekhoorns, ratten, slangen enz. eten is aan ons echt niet besteed.
19 januari
Vroeg op voor het ontbijt. 6.45 uur. Helaas is het bijna Vietnamees Nieuwjaar dus bleek er geen brood bij het ontbijt te zijn. De bakker had vrij om naar familie in Vietnam te gaan. Uiteindelijk kwamen ze met een doos verpakte cakejes aanzetten waar wij het toen maar mee gedaan hebben. Via een van de mooiste stukjes van Laos naar de grens wat natuurlijk altijd een belevenis is. Visums controleren, paspoorten afstempelen en dat zowel aan de kant van Laos als aan de kant van Vietnam. Ondertussen sta je dan in een stukje niemandsland om je bagage over te hevelen van de ene bus naar de andere bus. Daarbij hing er ook nog een ontzettende mist wat het hele gebeuren iets sinisters gaf, gelukkig vielen de wachttijden vandaag mee en konden we al snel weer op pad.
Vietnam is weer een heel ander land, groen, veel water (en mist), veel stenen huizen en de wegen zijn ook goed onderhouden. Bij de koffiestop kennis gemaakt met de Vietnamese koffie, via een soort perculator op je kopje, te vergelijken met Rombouts koffie in België . Maar dan heel erg sterk. De lunch kregen we in het white palace hotel onderweg, ook weer erg smaakvol maar met hele andere kruiden dan we gewend waren: vis, varkenspoot, paling, groenten en soep. Daarna een stop gemaakt bij de Chinese Zee maar het was te koud en nat om pootje te baden. We hadden vandaag een erg lange reisdag en kwamen pas om 18.00 aan in ons hotel in Dong Hoi. Daarna naar een viersterren restaurant om te gaan eten, de sfeer was leuk maar de prijzen waren in verhouding erg hoog. Teruggewandeld over de boulevard met uitzicht op de vissersbootjes.
20 januari
Vandaag van Dong Hoi naar Hue met de bus, om half acht al vertrokken omdat we dan de middag al in Hue door kunnen brengen. Onderweg veel rijstvelden waarop zo af en toe ook een man met zijn os aan het werk is, fotostop natuurlijk. We hebben een bezoek gebracht aan de tunnels van Vinh Moc waar de Noord Vietnamezen tijdens de oorlog 6 jaar in een tunnelcomplex doorgebracht hebben. Een heel dorp onder de grond met familiekamers, talloze gangen, een kraamkamer, dokterspost, opslag voor munitie en eten enz. Er zijn 3 lagen tot 23 meter diep de grond in. De mensen hebben hier geschuild voor de Amerikaanse bombardementen en dat waren er nogal wat, er zijn weinig huizen die ouder zijn dan 30 jaar. Wij zijn in de tunnels op 12 meter diepte geweest en waren erg onder de indruk, alles is zonder machines uitgegraven, donkere en smalle gangen, hokjes van 2 bij 2 meter voor 4 personen. Blij dat we dit stukje geschiedenis gezien hebben. We hebben ook nog over de oude brug van de Ben Hai River gelopen in de DMZ (demilitarized zone) die in de oorlog de grens was tussen Noord- en Zuid-Vietnam.
Daarna door naar Hue, we zijn inmiddels al een beetje gewend aan het getoeter en brommerlawaai maar wat je hier ziet…. 400.00 inwoners heeft Hue en die hebben allemaal een brommer. Hele rijen dik en files op de bruggen, het is niet te geloven. Ook als het stoplicht voor de voetgangers op groen staat moet je rennen naar de overkant omdat er een leger van brommers aan komt zetten. We hebben een zeer luxe hotel, hierna wordt het weer minder volgens de reisleider. ’s Middags Hue in geweest, naar de plaatselijke markt, een warenhuis en de oude citadel. Daarna teruggewandeld naar de wijk met restaurantjes en hebben ons lekker laten verwennen met een vismenu en witte (lokale) wijn. De temperatuur is hier goed en de zon scheen zowaar ook nog vandaag.
21 januari
Hue heeft ons nog heel wat meer te bieden dan dat we gisteren gezien heb b en, we hebben vandaag met de hele groep een dagtocht gemaakt. We begonnen met een boottocht over de Parfumrivier (Song Huong), daarna bezochten we de Thien Mu-pagode (de pagode van de oude hemelse dame) en vervolgens werden we opgepikt door onze eigen bus. We zijn naar twee tombes van koningen geweest (in totaal waren er 13 koningen). Eerst de tombe van keizer Tu Duc, hij regeerde van 1848 tot 1883, stierf kinderloos maar liet wel een aantal gedichten na. Het is vooral een heel mooi park maar de gebouwen zijn verweerd en staan op instorten. De graftombes zijn verwaarloosd.
Daarna zijn we naar de tombe van keizer Khai Dinh gereden. Deze keizer heeft veel gereisd en dat is bij zijn graf te zien. Hier geen park maar een prachtig gebouw wat van binnen helemaal met mozaïek gedecoreerd is. Hhij was niet erg geliefd bij het volk en was de voorlaatste keizer.
Na de lunch hebben we de citadel bezocht met het koninklijk paleis en de verboden purperen stad (Can Canh) . We hebben een aantal mooie gebouwen gezien zoals de zuidelijke poort, het paleis van de troon, het paleizencomplex van de koningin moeder en de harems. Ook hier zie je de gevolgen van bombardementen. Men probeert mondjesmaat de gebouwen weer op te bouwen maar er zijn nog veel gaten en ruines. Wat af is of bewaard is gebleven is erg indrukwekkend, veel Chinese invloeden, mooi kleurgebruik en strakke vormen. Overal waar we komen is het redelijk rustig, de afgelopen dagen hebben we geen andere toeristen gezien en werd er naar ons gekeken en gezwaaid door de plaatselijke bevolking. Hier in Hue zijn wel meer toeristen maar kennelijk loop je elkaar niet in de weg bij alle bezienswaardigheden. Morgen gaan we op weg naar Hoi An waar we twee dagen verblijven voordat we met de nachttrein naar Ho Chi Minh stad vertrekken.
Groetjes Marja en Frank