Rapa Nui 2

Dinsdag 3 februari
Vandaag vroeg op om naar de zonsopgang bij Ahu Tongariki te gaan. Om kwart over 6 zitten we in de bus en een half uur later staan we in het pikkedonker te wachten tot de zonsopgang komt. Bij Ahu Tongariki staan 15 beelden op een rij, langzaam wordt het lichter en als cadeautje zien we ook nog een stralende oranje zon tussen de beelden omhoog komen. Daarna ontbijten en een rustdag in en om het hotel. Er zijn voldoende zitjes, ligstoelen en hangmatten in de tuin om lekker van te genieten.
Woensdag 4 februari
Vandaag is de paardenrace aan de kust, met een busje worden we er naar toe gebracht, de paarden hier zijn aardig wild en de jockeys rijden op blote voeten in een broek en shirt zonder zadel. Er strijden steeds 4 deelnemers op de 500 of 700 meter. Het gaat er fel aan toe, sommige deelnemers zijn niet ouder dan een jaar of 11 maar komen als eerste over de streep. Het sfeertje is gezellig en er waait een lekker windje aan de kust. Er valt nog een klein regenbuitje maar dat is eerder verfrissend dan vervelend. Na de paardenrace gaan we lunchen en dan weer relaxen. 's Avonds uit eten en naar de dansvoorstelling. Het podium staat vol met grote groepen swingende mannen en vrouwen. Dat heupwiegen kunnen ze hier erg goed en het is een mooi spektakel.
Donderdag 5 februari
's Morgens gewandeld naar het museum, leuk om te zien wat ze hier zoal gevonden hebben en wat de geschiedenis van het eiland is. Daarna langs de kust een flinke wandeling gemaakt, bij Tahai zijn busladingen toeristen gedropt die van een cruiseboot komen. Zij krijgen in een halve dag een bliksemexcursie over het eiland, het is vandaag gedaan met de rust hier, geen taxi of busje meer te krijgen. 's Avonds weer een stevige wandeling naar en van de 2e haven om te gaan eten en naar de zangcompetitie te gaan kijken. Wij staan achter het rode team te kijken en als zij aan de beurt zijn klappen en swingen we volop mee. De terugweg in het pikkedonker langs de kust, met zaklampjes dat wel, is spannend maar leuk. Ook 's Avonds kun je in een shirtje buiten lopen, de wind is warm en het koelt niet echt af. Het enige probleem zijn de kleine muggen, of midges, je wordt helemaal lek geprikt en al die flessen DEET helpen voor geen meter. We zijn zeker al 50 keer gestoken en het worden grote rode jeukende plekken. De eilandbewoners zijn er volgens mij immuun voor geworden dus hebben ze het op de toeristen gemunt.
Vrijdag 6 februari
Excursiedag, eerst naar Rano Raraku, de mijn waar de Moai vandaan komen. Het maken van beelden is tot 1400 doorgegaan en is toen ineens gestopt, waarschijnlijk door stammenoorlogen of omdat voedsel en bomen op waren. Veel bomen zijn gebruikt om de beelden te vervoeren of om mensen warm te houden en voedsel te bereiden. De beelden werden in productie gemaakt, ze waren met meerdere beelden tegelijkertijd bezig. Je ziet ook een aantal beelden nog in de rots uitgehakt zitten. Eerst werd de bovenlaag van de rots geschraapt, dan als men bij de harde steen kwam werd een beeld uitgetekend en rondom uitgehakt, het beeld bleef rusten op een smalle strook steen: de kiel. Er werd een kuil gegraven en een soort glijbaan gemaakt van het beeld naar de kuil. Het beeld werd losgemaakt van de rots, door de kiel weg te hakken, rechtopgetakeld en gleed dan naar beneden om rechtop in de kuil te belanden. Hier werd het beeld verder afgewerkt met details. Een aantal van die staande beelden zie je dus nu op de helling met alleen het hoofd boven de grond. De beelden werden op bestelling gemaakt als de stamoudste overleed en dan op een Ahu geplaatst op hun terrein. Men deed gemiddeld 6 tot 9 maanden over een beeld, het waren de slaven die dit werk uitvoerden. Erg indrukwekkend om hier geweest te zijn. Daarna naar Ahu Tongariki met de 15 beelden maar nu bij daglicht. Hier rondgewandeld en een foto gemaakt waardoor het lijkt of jij het 16de beeld op het platform bent, dat is gezichtsbedrog want in werkelijkheid mag je niet in de buurt van een Ahu of Moai komen en zeker niet op het platform staan. Daarna naar Papa Vaka met petroglyfen op rotsen, dit zijn uitgehakte tekeningen van honderden jaren oud. Ondanks de weersinvloeden zijn ze nog redelijk herkenbaar: boten en tonijn. Tonijn wordt nog steeds volop gevangen hier en in de meeste restaurants staat bijna alleen tonijn op het menu in allerlei vormen. Bij Te Pito Kura ligt een grote Moai van 10 meter die als een van de laatste omgevallen is tijdens een stammenoorlog. Toen Jacob Roggeveen Paaseiland in 1722 ontdekte stond hij nog overeind maar in 1838 lag hij om. Hier komt een kudde paarden ons voorbij gegaloppeerd, een mooi gezicht zeker met alle veulentjes erbij.
Als beloning voor als onze inspanningen van die dag maken we een kleine stop bij O Vahe beach om vervolgens op het strand van Anakena een paar uurtjes onder de palmbomen of in de warme zee te vertoeven. Daar waren we wel aan toe want het is hier nog steeds erg warm.
's Avonds een dansvoorstelling van kinderen, bodypaintwedstrijd en om 24.00 uur een voorstelling van een dansgroep uit Tahiti, een spectaculaire show met kostuums, trommels, vuur en heel veel dans. Om half twee gingen wij terug naar het hotel maar de bevolking ging nog even door met een zangwedstrijd tussen de twee groepen. Het blijkt trouwens dat ze dit jaar niet een koningin maar een koning uitzoeken met deze wedstrijden.
Zaterdag 7 februari
Bij het wakker worden dringt het tot ons door dat dit de laatste volle dag is op het eiland. Morgen vertrekken we weer en dan is het met nog een dag in Santiago niets dan reizen tot dinsdagavond. Er staat behalve een gezamenlijke picknick bij zonsondergang vandaag niets op ons programma dus eerst rustig ontbijten in het openluchtrestaurant van ons hotel grenzend aan de exotische tuin. Daarna zijn we eerst wat gaan zonnen op het terras met zicht op de zee naast de avocado- en bananenbomen. Ze waren nog te onrijp om te eten maar anders zijn ze vers van de boom te plukken. Later op de ochtend scheiden onze wegen. Marja gaat met twee reisgenoten op jacht om een inheemse doek te scoren en Frank gaat in de tuin op fotosafari. Mooie bloemen, varens en zelfs een klein viervoetertje met zuignappen aan zijn tenen gefotografeerd. In de hoofdstraat met enkele mensen koffie gedronken en met een omweg naar ons favoriete restaurant voor onze laatste lunch hier op het eiland. De rest van de middag doorgebracht met voorbereiden van de picknick en voorbereidingen treffen om morgen weg te gaan. Doordat een van onze medereizigers een longontsteking kreeg en in het ziekenhuis was opgenomen werd er besloten om bij het hotel te eten. Dan kon zij, net ontslagen uit het ziekenhuis er ook bij zijn. Dus geen zonsondergang meer gezien maar wel een gezellige avond waarbij onze reisbegeleidster in het zonnetje werd gezet voor de geweldige manier waarop ze ons door het avontuur heeft geloodst. Na een laatste wijntje zijn we niet meer naar het festival geweest en hebben we ondanks de hitte lekker geslapen.
Zondag 8 februari
Het reizen gaat beginnen. Koffers ingepakt en om negen uur samen met de paspoorten ingeleverd. Er wordt door de reisagent ter plaatse gezorgd voor het inchecken van de koffers en het ophalen van de boardingcards voor zowel de reis naar Santiago als die naar Madrid op maandagavond. Geweldig, alleen je handbagage hoef je maar op te letten. Na het ontbijt zijn we als afscheid van het eiland nog even naar de schildpadden aan de haven geweest en hebben we een lekkere kop koffie gedronken in de schaduw op het terras van een klein restaurantje. Om elf uur naar het vliegveld om te vertrekken naar het vaste land 3821 km naar het oosten. Na een voorspoedige vlucht komen we om 19.55 uur aan.