Van Hoi An naar Ho Chi Minhstad

24 januari
Na het ontbijt in de bus met een vrolijke gids, deze keer een dame, op weg naar het vliegveld. Inchecken is zo gebeurt en om half elf vertrekken we naar Ho Chi Minh stad waar we om een uur alweer in het hotel zijn. We worden ontvangen met een drankje en snoepjes. Koffers op de kamer gezet en daarna meteen maar op pad voor de lunch, in de backpackerswijk zijn genoeg restaurantjes te vinden. Het is hier warm en benauwd, vanwege het Tetfestival (Nieuwjaar) zijn zo’n 75 % van de restaurantjes en winkeltjes gesloten. Dan blijven er nog genoeg over voor ons hoor. Ook rijden er volgens onze gids maar 1 miljoen scootertjes ipv de gebruikelijk 8 miljoen! Het valt inderdaad mee met de drukte, alleen ’s avonds heb je nog wel opstoppingen als iedereen zijn scooter wil parkeren bij belangrijke attracties.
Na de lunch gaan we lopend door de stad, dat is prima te doen, eerst naar het operagebouw en dan via een aantal mooie straten met dure winkels zoals Cartier, Dior, Louis Vuitton (allemaal dicht) naar de rivier. Die valt tegen, het ziet er een beetje rommelig uit. Langs een bloemententoonstelling teruggewandeld, het standbeeld van Ho Chi Minh bezocht en daarna naar de Sacre Coeur (een katholieke kerk) en het mooie postkantoor. Met een flinke omweg naar het hotel teruggewandeld en onderweg nog een echte originele drakendans gezien. We zagen de jongens eerst de palen opbouwen, daarna kwam een trommelconcert met confetti en werd de draak op de palen gelokt door een gemaskerde figuur. Knap gedaan door twee jongens in een drakenpak, ze sprongen van hoog naar laag en kregen af en toe geld toegestopt door het publiek. Hierna gingen 4 draken aan het dansen en werd er afgesloten met een dans van een papieren draak op stokken die door alle jongens heen en weer bewogen werd. Leuk om dat mee te maken, we hebben er wel een half uur gestaan.
25 januari
Vandaag vroeg op pad, om 7 uur vertrokken richting de Cu Chi tunnels, gegraven om uit handen te blijven van eerst de Fransen en later de Amerikanen . Zagen we in Laos voornamelijk teakplantages, hier in Vietnam staat het vol met rubberplantages waar ze elke dag de rubber aftappen. Deze wordt veelal gebruikt voor matrassen of autobanden. Het tunnelcomplex is indrukwekkend en er werd een leuke rondleiding gegeven. Uiteraard zijn ook wij in de smalle gangen gekropen, hoewel deze voor de toeristen iets groter gemaakt zijn anders kunnen die grote Europeanen er niet doorheen. Je krijgt een goed beeld van hoe ze hier geleefd hebben en je moet er niet aan denken om hier voor langere tijd onder de grond te zitten. Bij het keukencomplex lieten ze zien hoe de rook vanuit de ondergrondse keuken via filters ergens anders naar buitenkwam waardoor hij vrijwel kleurloos was en leek op de ochtendmist. Hier moesten we ook de gekookte cassave met een kopje thee proeven. Het dagelijkse voedsel van de Vietnamees onder de grond.
Vervolgens op weg naar Tay Ninh waar in 1920 de godsdienst caodaïsme is gesticht, een mengsel van oosterse en westerse kerken. De organisatie lijkt enigszins op de katholieke kerk, het gebouw weer meer op een pagode en de dienst die 4 keer per dag wordt gehouden is ook een samensmelting van geloven. Er wordt niet gesproken maar alleen gezongen en gebeden Er was een grote groep gelovigen,paus, kardinalen en dignitarissen die allemaal op de grond zitten. Het was bijzonder om te zien vooral omdat iedereen in het wit was. Verder was er een enkeling in het rood (confucianisme), blauw (taoïsme) en geel (boeddhisme). Bij terugkomst van de dienst lag onze chauffeur onder de bus omdat we een lekke band hadden. Gelukkig was dit snel opgelost en konden we naar de lunch. De eigenaresse van het restaurant liep met een stapel geld in haar hand steeds af en aan. Toen er een bus met Koreanen binnenkwam raakte ze helemaal in vervoering, zocht een cd met karaoke nummers op en begon luidkeels te zingen. Iedereen klappen en joelen natuurlijk, vooral die Koreanen. Rond vier uur pas weer terug in het hotel. ’s Avonds een wandeling gemaakt langs de prachtig verlichte straten, ons door de scootertjes heen gewurmd en weer een lekker restaurant uitgezocht. Als toetje een kopje echte cappuccino in een koffiezaakje.
26 januari
Uitslapen en daarna op pad, we hebben van 9.00 uur tot 17.00 uur door de stad gewandeld met af en toe een stop. Als eerste naar het war remnants museum waar een collectie foto’s en in beslag genomen Amerikaanse vliegtuigen en tanks een beeld geven van de Vietnamese kant van de diverse oorlogen. Best wel heftige foto’s zo hier en daar.
Vervolgens zijn we naar de dierentuin geweest. Dat is al een belevenis op zich. Het park is erg mooi en we hebben ook een aantal mooie beesten gezien zoals de vlindertuin, een witte tijger, slangen, leguanen en vele vogels. Het was een drukke boel met duizenden gezinnen die allemaal een picknickmand meegenomen hadden. Er liepen weinig westerse toeristen rond dus wij werden ook tot bezienswaardigheid gebombardeerd. Er stond nog net geen hekje om ons heen. Kinderen die hello komen zeggen, mensen die je vriendelijk toeknikken en zelfs een kleintje die een knipoog, een kushandje en een kusje op onze wang kwam geven. We voelden ons echte BN’rs
Voor de lunch hebben we het Diamond Plaza bezocht, een superchique winkelcentrum, leuk om eens doorheen te wandelen. Via de rivier en diverse straten teruggewandeld naar het hotel, we beginnen ons hier al aardig thuis te voelen. Morgen vertrekken we echter richting Cambodja, benieuwd wat ons daar weer te wachten staat.
Groetjes van Frank en Marja