Luang Prabang

13 en 14 januari 2012.
Luang Prabang was tot 1975 de hoofdstad van Laos en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Er zijn zo’n 30.000 inwoners en het ligt op een landtong tussen de rivieren Mekong en de Nam Khan. Alles is op loopafstand en er zijn ruim voldoende restaurantjes en winkeltjes. Tuktuks zoeven om je heen evenals de vele scootertjes waarop hele families plus bagage vervoerd worden. Vrijdagochtend zijn we eerst naar de Phou Si heuvel gelopen en hebben we als ochtendgymnastiek 328 treden geklommen voor een prachtig uitzicht over de stad.
Daarna door de straatjes naar het eind van de landtong gelopen en onderweg talloze tempels (Wat) bekeken. De Wat Pha Houak met zijn oude muurschildering, deWat Ho Pra Bang met de Pra Bang Boeddha, de Wat Xieng Tong met zijn mooie mozaïeken van Japanse glasstukjes en de Wat Aham met zijn verweerde uiterlijk zijn het vernoemen waard. We konden overal rustig rondlopen, wel steeds schoenen aan en uittrekken natuurlijk en zo hier en daar een omslagdoek om de knieën te bedekken.
Er lopen erg veel monniken rond in hun oranje gewaden, zo hier en daar zie je ook de oranje was wapperen. De mensen zijn erg vriendelijk, iedereen begroet je enthousiast met sabaidee (goedendag) en men blijft glimlachen. Als je iets vraagt heb je zo een zwerm jongelui of monniken om je heen staan die je graag willen helpen maar het eigenlijk ook niet weten. En maar blijven lachen.
Uitgebreid koffie gedronken op een terrasje, een kannetje koffie (twee kopjes) kost hier al gauw zo’n 10.000 Kip = 1 euro. Een lekker franse appeltaart erbij en het is helemaal top. Laos is een Franse kolonie geweest en je ziet hier veel in het Laotiaans (zeg ik dat goed) en in het Frans vermeld staan. Ook croissants en stokbroden kennen ze hier. We zaten zo gezellig op het terras met uitzicht op een school waar kinderen opgehaald en gebracht werden met scootertjes, dat we er meteen zijn blijven lunchen.
Daarna naar het koninklijk paleis wat nu een nationaal museum is. Een mooi statig gebouw aan de oever van de rivier, we waren erg onder de indruk van de wanden bedekt met mozaïek van kleine stukjes Japans glas in de mooiste kleuren. Hele verhalen staan er uitgebeeld en het is jammer dat we geen foto’s mochten nemen.
Vanuit het paleis naar de rivier gewandeld waarin kinderen volop aan het zwemmen en spelen zijn. We komen door wat rustigere straatjes, hier zie je wel meer afval op straat liggen en minder verzorgde huizen, hoewel iedereen overal zijn eigen straatje schoon veegt. Met andere woorden het stof verplaatst.
’s Avonds zijn we “duur”uit eten geweest in een park, we zaten eerste rang aan de rand van de vijver met uitzicht op een orkestje en danseressen. Rustige en elegante muziek en bewegingen en ondertussen genoten we van een zeer verzorgde maaltijd, Na afloop dronken we Lao koffie die zo donker was dat we er melk bij konden gieten zonder dat je kleurverandering zag. De koffie was wel erg zacht en smaakte een beetje naar cacao. Echt lekkere koffie kunnen ze hier niet overal zetten, vaak krijg je ook gewoon nescafe.
14 januari 2012
Vandaag om negen uur op de mountainbike gestapt en door de buitenwijken van Luang Prabang gefietst, af en toe een lekker heuveltje en onderweg genoeg te zien. De een na de andere bromfietswinkel of werkplaats komt voorbij, maar het is natuurlijk het belangrijkste vervoermiddel hier. Veel kraampjes met fruit, eten, geroosterd vlees. En overal zie je kleine brandjes, ze verbranden hun afval meteen op straat, maakt niet uit waar, iedereen loopt er omheen. We hebben een dorpje bezocht waar we een rondleiding kregen bij de zijdeweverij, papierscheppen en houtsnijwerk, dat hoort er altijd bij natuurlijk. Koffie gedronken met uitzicht op de rivier en daarna door naar de Wat Tham Xieng Maen (300 m) vanwaar we een prachtig uitzicht op de stad hadden. Dan verder door langs de huizen, honden, kinderen, scootertjes en mini industriële bedrijvigheid. Tevens zitten veel mensen hier langs de kant van de weg, zo te zien alleen maar te zitten en om zich heen te kijken. De lunch was weer aan de Mekong rivier en was weer erg lekker. Een verse fruitshake erbij en alle vitamines zijn weer binnen. Daarna ging ieder weer zijn eigen weg, wij hebben nog wat foto’s gemaakt en tempels bezocht en daarna naar het hotel.
Morgen gaan we verder met de bus, 300 km in een dag naar Vientiane. Wel erg luxe, Met zeven mensen een bus voor 24 man! Met de boot deden we van de week 2 dagen, 14 uur, over 320 km. We schijnen door een bergachtig gebied te komen met veel stops om van de uitzichten te genieten en foto’s te maken. We hebben er weer zin in. Tot dan, Marja en Frank